ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
Γεννήθηκε το 1892. Εμφανίστηκε γύρω στο 1912 και διακρίθηκε σε «πρόζα» και μουσικό θέατρο.
Στενός φίλος του Σπ. Πατρίκιου συνεργάστηκε συχνά με τους μουσικούς θιάσους του.
Μεταξύ άλλων, εμφανίστηκε στην οπερέτα «Να τα πάρεις τα κορίτσια» με την «Καλλιτεχνική Ένωση» των Μ. Φιλιππίδη, Β. Αυλωνίτη, Ο. Μακρή (Θέατρο «Λυρικόν»).
Έγραψε το σενάριο σε δεκάδες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.
Πέθανε το 1967.
ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Hθοποιός και δάσκαλος του Θεάτρου, ο Νίκος Παπακωνσταντίνου , μαζί με τον δίδυμο αδελφό του, τον ξεχωριστό Σωκράτη, που γεννήθηκαν στο Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας το 1922, αποτελούσαν εν ζωή δύο από τις ευγενέστερες φυσιογνωμίες που γνώρισε το Αγρίνιο.
Με ιδιαίτερη επίδοση στα γράμματα και στην εκμάθηση ξένων γλωσσών σπούδασαν στην Αθήνα, ο μεν Νίκος στην σχολή του Θεάτρου ο δε Σωκράτης στη Νομική.
Ο Νίκος μετά από μια σύντομη παραμονή στο Αγρίνιο κατά την διάρκεια της κατοχής, σταδιοδρόμησε και καταξιώθηκε στο Εθνικό Θέατρο ως ηθοποιός του κλασσικού ρεπερτορίου αλλά και ως καθηγητής της ορθοφωνίας στην σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Παράλληλα επιδόθηκε και στην μεταφορά σπουδαίων ποιητικών έργων ξένων ποιητών, όπως ο Πούσκιν ("Η μπαλάντα της φυλακής του Ρίντιγκ"), στα Ελληνικά.
Με την γυναίκα του την ηθοποιό Άννα Πολυτίμου αποδύθηκαν σε ένα δύσκολο αγώνα να κτίσουν ένα θέατρο, αντίγραφο του αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου στο χωριό Άνω Σέττα στην Εύβοια, σε κτήμα που είχαν εκεί. Το κατάφεραν και ο Νίκος Παπακωνσταντίνου αξιώθηκε, στις τελευταίες μέρες της ζωής του, να στήσει και να παρακολουθήσει παράσταση στο Θέατρο αυτό. Ήταν το έργο "Ο Ηρακλής και το Λιοντάρι".
Το θέατρο αυτό μετά τον θάνατο του Νίκου Παπακωσταντίνου, εξακολουθεί να λειτουργεί και αποτελεί, κάτω από την καθοδήγηση της Άννας Πολυτίμου - Παπακωνσταντίνου, τον σημαντικότερο πνεύμονα της πνευματικής ζωής της περιοχής, αληθινό αισθητικό κόσμημα, που μαζί με τις άλλες καλλιτεχνικές δημιουργίες διατηρούν ζεστή την μνήμη του μεγάλου καλλιτέχνη.
MΑΡΙΑ ΑΛΚΑΙΟΥ
Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή σε ηλικία πέντε ετών στον θίασο της Κυβέλης, που ήταν μάλιστα και νονά της.
Αργότερα σπούδασε στη δραματική σχολή του Εθνικού και το 1934 έγινε μέλος του ΣΕΗ. Ο πρώτος της ρόλος ήταν η Λανάρω στον «Βασιλικό» του Αντ. Μάτεσι στο Εθνικό το 1935, όπου έπαιξε μαζί με τους γονείς της.
Η δεύτερη εμφάνισή της έγινε τον ίδιο χρόνο στον «Ανθρωπο του Διαβόλου» του Μπέρναρ Σo. Παρέμεινε πολλά χρόνια στο Εθνικό Θέατρο, παίζοντας σε δεκάδες έργα και ερμηνεύοντας πολλούς σημαντικούς ρόλους.
Διακρίθηκε στην κλασική κωμωδία, σε έργα του Μολιέρου και του Γκολντόνι, αλλά και των Πιραντέλο, Σαίξπηρ, Μπ. Σο κ.ά.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΕΥΤΕΡΙΩΤΗΣ
Γεννήθηκε το 1927 στο χωριό Γιαννάδες της Κέρκυρας. Τα σχολικά του χρόνια τα πέρασε στην πόλη της Κέρκυρας με πολύ καλές συνθήκες για την εποχή εκείνη( με ιδιωτικά μαθήματα στα γαλλικά και τα ιταλικά ) , αφού η οικογένειά του ήταν αρκετά εύπορη.
Το 1946 πήγε στην Αθήνα για ανώτερες σπουδές, αλλά αρνούμενος την οικογενειάκη βοήθεια γνώρισε δύσκολα χρόνια. Εξάσκησε διάφορα επαγγέλματα για την επιβίωσή του.
Σε κάποιο από αυτά, το 1948, ο διάσημος εκείνης της εποχής Κάρολος Κουν, τον ανακάλυψε και τον προώθησε στις καλλιτεχνικές και θεατρικές σπουδές. Το 1952, αποφοίτησε αριστούχος της Δραματικής Σχολής.
Ο Κουν του έδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΦΡΑΝΚ και λόγω της επιτυχίας του, τον αποκάλεσαν ΄΄παιδί θαύμα΄΄.Στη συνέχεια ανέλαβε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε κινηματογραφικά έργα όπως : ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΑΚΙ, ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ, ΤΡΕΙΣ ΚΟΥΚΛΕΣ ΚΙ ΕΓΩ, Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΤΗ, ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ, Η ΛΙΖΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ καΣτο θέατρο ΜΟΥΣΟΥΡΗ ( 1959-1962 ) , σημείωσε μεγάλες επιτυχίες με το ΩΡΑΙΑ ΜΟΥ ΚΥΡΙΑ ( με την Αλίκη Βουγιουκλάκη ) και το ΦΑΝΗ ( με την Τζένη Καρέζη ).
Συνεργάστηκε με σχεδόν όλους, τους μεγάλους ηθοποιούς της εποχής εκείνης.
Το 1964-67, ίδρυσε το δικό του θίασο, με τον οποίο για 3 χρόνια περιόδευε σε όλη την Ελλάδα. Υποχρεωτικά, διαλύει το θίασο, λόγω ασθένειας, που τον κρατά σε νοσηλεία 4 χρόνια.
Η μόνη του διέξοδος την εποχή εκείνη, ήταν η ζωγραφική και η γλυπτική. Στο τέλος της ζωής του έζησε σε ένα μικρό διαμέρισμα στην Αχαρνών. Λόγω της κακής υγείας του δεν επέστρεψε ποτέ στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Δεν σταμάτησε όμως ποτέ το εικαστικό του έργο.
Απεβίωσε το Νοέμβριο του 1994.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ
Ο Χρήστος Ζορμπάς έχει στο ενεργητικό του πάνω από 50 ταινίες, συμμετείχε σε εκλεκτές συνεργασίες στον ελληνικό κινηματογράφο, οι περισσότερες ταινίες του βραβευμένες, “Οι σιλουέτες” του Κωστή Ζώη, “Ανοιχτή επιστολή” του Γιώργου Σταμπουλόττουλου, “Το κορίτσι του 17” του Πέτρου Λύκα, η “Ορέστεια” του Βασίλη Φωτόπουλου, “η Βυζαντινή Ραψωδία” του Γιώργου Σκαλενάκη, “Η Ευδοκία” του Αλέξη Δαμιανού, η “Κάθοδος των 9” του Χρήστου Σιοπαχά βραβευμένη στο φεστιβάλ της Μόσχας.
Ο Χρήστος Ζορμπάς έχει συμμετοχή σε θεατρικές παραστάσεις που άφησαν εποχή όπως “άνθρωποι και ποντίκια” “το τσάι και συμπάθεια”, “Οιδίποδας τύραννος” στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (περιοδεία στη νότιο Αφρική στο ρόλο του μάντη Τειρεσία) και συμμετοχή σε σήριαλ, τηλεοπτικές παραγωγές όπως “η Γειτονιά μας”, ο “Μεθοριακός σταθμός”, “Ανατολικός Άνεμος”, “ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα”, με σκηνοθέτη τον Ερρίκο Ανδρέου μια πορεία που έχει συμπληρώσει 40 χρόνια καλλιτεχνικής δημιουργίας.
ΝΑΝΑ ΣΚΙΑΔΑ
Γεννήθηκε το 1919 και πέθανε τον Φεβρουάριο του 1974. Έπαιξε σε αρκετές ταινίες, δεύτερους ρόλους.
Ήταν παντρεμένη με τον κατά 17 χρόνια μικρότερό της επίσης ηθοποιό, Χρήστο Πάρλα.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Θανάσης Παπαδόπουλος είναι ηθοποιός. Γεννήθηκε στη Θήβα το 1938.
Γνωστος απο τη ταινία Νομοs 4000,όπου υποδυόταν ένα μαθητή που γιαουρτώνει τον καθηγητή του . Έπαιξε σε αρκετές ταινίες δεύτερους ρόλους, ενω τη δεκαετία του ΄80 δεν υπήρχε βιντεοταινία που να μη συμμετάσχει.
ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΑΧΗΣ
Ο βετεράνος αυτός καρατερίστας είχε παίξει παλιότερα στο Θέατρο Tέχνης, στο Eθνικό Θέατρο, καθώς και στο ελεύθερο θέατρο. Tελευταία του εμφάνιση ήταν το 1995 στο θέατρο “Ακάδημος”μαζί με τον Δημήτρη Πιατά στο «Eνας βλάκας και μισός» του Ψαθά, όπου ερμήνευε τον πρόεδρο του δικαστηρίου.
Στην περιπλανώμενη θεατρική ομάδα της μεγαλόπνοης ταινίας του Θόδωρου Aγγελόπουλου «Ο θίασος» τον θυμόμαστε σαν ένα συγκινητικό πρόσφυγα της Mικράς Aσίας αλλά και σαν Aγαμέμνονα δίπλα στην Aλίκη Γεωργούλη-Kλυταιμνήστρα και την Eύα Kοταμανίδου-Hλέκτρα. Kι ακόμη σε χαρακτηριστικές σκηνές στους «Kυνηγούς» και στο «Tοπίο στην ομίχλη».
Ένας συνεπής επαγγελματίας, ένας ευγενικά μελαγχολικός,σεμνός, διακριτικός και αξιοπρεπής άνθρωπος, όπως τον θυμούνται συνάδελφοι του, ο Στράτος Παχής έπαιξε σ' αρκετές ταινίες και σε τηλεοπτικά σίριαλ, πάντα αθόρυβα, δίνοντας ζωντάνια και δύναμη στους μικρούς ρόλους του (είχε παίξει με τον Θανάση Bέγγο στο «Πάρε κόσμε», στο «Tρελός, παλαβός και Bέγγος» κι ακόμη στις ταινίες «Γοργοπόταμος», «Mαύρο στάχυ», «H ώρα της οργής», κ.α.).
Aξίζει να σημειωθεί ότι μετά από δικές του κοπιαστικές προσπάθειες, κατάφερε να δημιουργηθεί ένας σταθμός για παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Πέθανε στις 17 Απριλίου 1996 και κηδεύτηκε στο νεκροταφείο του Παλαιού Φαλήρου.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΣΣΑΛΑΣ
Ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους στα έργα «Ο αρχοντοχωριάτης» του Μολιέρου (1969), «Ο κοριός» του Μαγιακόφσκυ (1969), «Σαν περάσουν πέντε χρόνια» του Λόρκα (1970), «Ο καλός άνθρωπος του Σε Τσουάν» του Μπρεχτ κ.α.
Το 1973 ίδρυσε το «Μοντέρνο Θέατρο» και σκηνοθέτησε τη σάτιρα του Α. Ουέσκερ «Τα πατατάκια», ενώ το 1974 σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στο έργο «Νύχτα δολοφόνων».
Ερμήνευσε κλασικό ρεπερτόριο ενώ σκηνοθέτησε πάμπολλες παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο στο Ηρώδειο, στο Λυκαβηττό, στο Ελεύθερο Θέατρο και αλλού, αλλά και σε περιοδείες του σε όλη τη χώρα.
Από το 1992 στεγάζεται μόνιμα στην "Αλκυονίδα" ενώ έχει παρουσιάσει σπουδαία έργα και με την παιδική σκηνή.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΞΥΔΗΣ
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1891. Υπήρξε μαζί με τον αδερφό του, Δημήτρη, επίσης ηθοποιό, ένας από τους ιδρυτές του ΣΕΗ το 1917 και διακρίθηκε παίζοντας με περιοδεύοντα θίασο. Ήταν συνεργάτης του Θανάση Βέγγου και εμφανίστηκε σε κωμωδίες σε πολύ μικρούς ρόλους.
ΝΤΑΝΟΣ ΛΥΓΙΖΟΣ
Ο Ντάνος Λυγίζος γεννήθηκε το 1938 στην Αθήνα.
Είναι ανιψιός του Μήτσου Λυγίζου. Στο θέατρο βγήκε το 1965 και στο σινεμά το 1968.
Μέχρι σήμερα παραμένει στο θέτρο και την τηλεόραση.
ΤΑΚΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1914 και πέθανε στην Αθήνα το 1973 από πνευμονία που έπαθε από τις "κακουχίες" μιας σκηνής σε κάποιο γύρισμα. Έπαιζε κυρίως δέυτερους κωμικούς ρόλους και έγινε γνωστός μέσα από το ρόλο του νευρικού ή του τρελογιατρού, που είχε τικ.
Ηθοποιός (μέλος του ΣΕΗ από το 1937) γόνος της γνωστής θεατρικής οικογένειας Χριστοφορίδη. Στην Αρχή της σταδιοδρομίας του συνεργάστηκε με θιάσους πρόζας και με το Εθνικό Θέατρο (1936-41).
Έτσι, στην περίοδο 1939-40 εμφανίστηκε στην οπερέτα «Νυχτερίδα» που ανέβασε η Λυρική Σκηνή του Ιδρύματος. Ώς το 1945 ήταν στο «Κρατικό Θέατρο Θεσ/νίκης και στη συνέχεια ακολούθησε τον Π. Κυριακό σε περιοδεία του στην Κύπρο (1945-48).
Έπαιξε στην «Ελληνική Σκηνή» του Δ. Ροντήρη και το Θέατρο «Βέμπο» (1951-54). Από τότε άρχισε να εμφανίζεται σε χαρακτηριστικούς ρόλους με τους κυριότερους θιάσους επιθεώρησης και κωμωδίας.
Συνεργάστηκε ιδιαίτερα με τον Κ. Χατζηχρήστο και πήρε μέρος, μεταξύ άλλων, στον Θίασο Κ. Στολίγκα-Μ. Θεοφανίδη, κ.ό.κ.
ΡΑΦΑΗΛ ΝΤΕΝΟΓΙΑΣ
Εργάστηκε σε όλα τα Θέατρα των Αθηνών με διάφορους θιάσους καθώς και ως θιασάρχης, σε περιοδείες εξωτερικού και επαρχιακών κέντρων, με ρεπερτόριο μουσικού θεάτρου.
Εργάστηκε επίσης με ιταλικό μουσικό θίασο σε ολόκληρη την Ιταλία.
Στην πρόζα εμφανίστηκε με τον Θίασο Κατερίνας. Σχημάτισε ονομαστό ντουέτο με τη γυναίκα του ηθοποιό-υψίφωνο Λέλα Πασσαλή.
Το 1949 συγκρότησε θίασο με τον Μίμη Κοκκίνη και «ανέβασε» οπερέτες.
Έπαιξε επίσης και σε κινηματογραφικές ταινίες.
ΜΕΜΑ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ
Συνολικά έπαιξε σε 39 ταινίες. Τα τελευταία 15 χρόνια είχε αποσυρθεί και έμενε στην Πάτρα.
Είχε δύο παιδιά τον Κωνσταντίνο και την Ελένη, ύστερα απο το γάμο που είχε με τον βιομήχανο Μαρούση.
Πέθανε στις 17 Οκτωβρίου του 1999 απο καρκίνο, σε μια κλινική της Πάτρας.
ΜΗΤΣΟΣ ΛΥΓΙΖΟΣ
Ποιητής, μελετητής, σκηνοθέτης και ηθοποιός. Σε μεγάλο βαθμό ασχολήθηκε με την σκηνοθεσία στην τηλεόραση.
Σπούδασε στην δραματική σχολή του εθνικού θεάτρου και αργότερα πήγε στο Παρίσι να σπουδάσει σκηνοθεσία, συνέχισε τις σπουδές του στο Λονδίνο και την Νέα Υόρκη.
Σκηνοθέτησε πολλά θεατρικά έργα αλλά ασχολήθηκε σκηνοθετώντας έργα και στο ραδιόφωνο.
Διετέλεσε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών από το 1982 έως το 1984. Είχε έναν γιο.
Κηδεύτηκε στο Νεκροταφείο του Ζωγράφου.
ΑΘΗΝΑ ΜΕΡΤΗΡΗ
Σε συνέντευξή της είχε αναφέρει ότι την ανακάλυψε η Γεωργία Βασιλειάδου. Πολύ γνωστός είναι ο ρόλος της ως άσχημης με υποψήφιο παρτενέρ τον Θανάση Βέγγο, όπως στην ταινία του 1963 "Τύφλα να'χει ο Μάρλον Μπράντο", όπου η ίδια απαγγέλλει στον...ποιητή Βέγγο ανεβασμένη σε δέντρο .
Την τελευταία δεκαετία έπαιξε και σε θεατρικές παραστάσεις. Το 1999 έκανε την τελευταία της κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία "Safe sex", στης οποίας το τραγούδι τίτλων επίσης τραγούδησε. H κόρη της, Βαρβάρα, είναι επίσης ηθοποιός. Πέθανε το 2008.
ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΣΑΝΤΣΟ
Έχει πρωταγωνιστήσει σε δεκάδες ταινίες στην Ισπανία και στην Ιταλία, κυρίως σε γουέστερν, από τις οποίες έγινε ευρέως γνωστός.
Στην Ελλάδα έγινε γνωστός από τις πολεμικές ταινίες με παραγωγό τον Τζέιμς Πάρις, και ενσάρκωνε τον Έλληνα που καλούσε τους συγχωριανούς του στον αγώνα και ειρωνεύονταν τους Γερμανούς (ως "Τρύφων Πλατανιάς" στο '28η Οκτωβρίου ωρα 5:30'), ή είχε το ρόλο του Αλή Πασα στους 'Σουλιώτες'.
Το χαρακτηριστικό της συμμετοχής του σε αυτές τις ταινίες ήταν πως αν και ξένος ηθοποιός υποδυόταν τόσο καλά τον Έλληνα -έμοιαζε καταπληκτικά- ώστε τα επιτελεία των ελληνικών ταινιών τον μεταγλώττιζαν έτσι ώστε να φαίνεται ότι μιλάει ελληνικά.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΥΛΩΝΑΣ
Ο Θανάσης Μυλωνάς ήταν έλληνας ηθοποιός.
Γεννήθηκε στο Μπογιάτι της Αθήνας το 1938. Έπαιξε σε κωμωδίες κυρίως, όπως στο «Της κακομοίρας». Ήταν σύζυγος της ηθοποιού Κατερίνας Βασιλάκου.
Πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 1989 σε ηλικία 51 ετών.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ
Σπούδασε στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Ηθοποιός κυρίως του θεάτρου, συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους πάντα σε προσεγμένο ρεπερτόριο.
Εκανε αξιόλογες εμφανίσεις στην τηλεόραση σε σήριαλ και σε μεταφορές θεατρικών ενώ ασχολήθηκε και με το ραδιόφωνο.
Έπαιξε σε 51 ταινίες του κινηματογράφου, με σημαντική ερμηνεία της στην ταινία Της μιας δραχμής τα γιασεμιά πλάϊ στον Ορέστη Μακρή. Το όνομά της δόθηκε σε θέατρο.
ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΝΤΑΖΗΣ
Σε νεαρή ηλικία πήγε στη σχολή χορού της Ελένης Τσουκαλά, με σκοπό να υπηρετήσει το χώρο της ….«Τερψιχόρης» .
Στα πρώτα του βήματα, χορευτής ακόμα, παίρνει προσωρινή άδεια και συμμετέχει και σαν ηθοποιός σε μικρούς ρόλους, . Πολύ γρήγορα , γοητευμένος από την υποκριτική τέχνη του Θεάτρου, γράφεται στη Δραματική Σχολή του Θάνου Τράγκα και το 1956 αποφοιτά με άριστα.
Πρώτη του εμφάνιση , σαν χορευτής ακόμα , το 1954 στο θέατρο «Περοκέ», με το έργο: « Όσα παίρνει ο Άνεμος» του Αλ. Σακελλάριου και Γ. Γιαννακόπουλου. Έκτοτε οι πόρτες των Αθηναϊκών Σκηνών ανοίγουν διάπλατα για το νεαρό ηθοποιό.
Συνεργάζεται με όλα τα μεγάλα ονόματα ,της εποχής του.
Συνεργάζεται επίσης , για πολλά χρόνια, και με το Γιώργο Οικονομίδη καθώς και με το γραφείο παραγωγής τηλεοπτικών εκπομπών του Παύλου Πισσάνου.
Σκηνοθετεί την επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά : « Ένα τραγούδι μια ιστορία», για την ΥΕΝΕΔ (παραγωγή Πέτρου Βενιέρη) και γράφει στίχους που μελοποιούνται από γνωστούς συνθέτες.
Στη διάρκεια της θεατρικής του πορείας , δημιουργεί και μια διαφημιστική εταιρία , μαζί με το Γιάννη Βογιατζή ( τον τραγουδιστή) που κρατά για αρκετά χρόνια, αλλά, μετά την αμείλιχτη «επίθεση» της τηλεόρασης , κλείνει.!
Συμμετέχει σε κοσμικές ταβέρνες , με ρεβύ πίστας ,όπως: ο "Βράχος" το "Πλακιώτικο Σαλόνι" και σε αναψυκτήρια της εποχής, όπως: "Πεδίον του Άρεως" (Άλσος) του Γ. Οικονομίδη κ.ά
Έχει λάβει μέρος σε αρκετές ελληνικές ταινίες καθώς και στην επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά του Κώστα Πρετεντέρη: «Η γειτονιά μας», ερμηνεύοντας με απόλυτη πειστικότητα το ρόλο του καπετάν Γιασό.
Έχει πραγματοποιήσει αμέτριτες περιοδείες στην Έλλάδα και στο εξωτερικό με επιθεωρήσεις της εποχής και όχι μόνο.
ΕΛΙΑ ΚΑΛΛΙΓΕΡΑΚΗ
Στο Γαλάτσι τελειώνει το γυμνάσιο και αποφασίζει ν’ ασχοληθεί με το θέατρο, επηρεασμένη κι απ’ τους συγγενείς της, Νίνα και Δήμο Σταρένιο.
Το 1967 λαμβάνει μέρος στα Ελληνικά καλλιστεία και εκλέγεται «Σταρ Ελλάς». Αναχωρεί για το Μαϊάμι των ΗΠΑ και εκεί, στο διαγωνισμό της «Μις Υφήλιος», κερδίζει τον τίτλο της «Μις Φωτογένεια».
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εμφανίζεται σε κοσμικές ταβέρνες, με ρεβύ πίστας, δίπλα στον ανεπανάληπτο Γιώργο Οικονομίδη.
Συμμετέχει στις επιθεωρήσει : «Βλέπε…Άκου….», «Τι χαμπάρια μάστορα», «Αθήνα ντερμπεντέρισσα» και άλλες.
Συνεργάζεται με τα μεγάλα ονόματα του θεάτρου και του κινηματογράφου, όπως: Αλέκος Λειβαδίτης, Νίκος Σταυρίδης, Ρένα Ντόρ, Σταύρος Παράβας, Τάκης Μηλιάδης, Μπέτυ Μοσχονά, Κώστας Βουτσάς , Λάμπρος Κωνσταντάρας, Ρίκα Διαλυνά, Νίκος Ρίζος, Καίτη Παπανίκα, Γιάννης Βογιατζής κ.ά.
Επίσης συμμετείχε και στην τηλεοπτική σειρά της ΥΕΝΕΔ, «Η γειτονιά μας», ερμηνεύοντας έναν από τους βασικού ρόλους.
Είναι παντρεμένη, με τον επίσης ηθοποιό, Πέτρο Πανταζή και έχουν αποκτήσει ένα γιό.
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ
Ο Κώστας Παπαχρήστος ήταν έλληνας ηθοποιός που γεννήθηκε στο Βόλο το 1916 και πέθανε στην Αθήνα το 1995.
Ήταν σύζυγος της επίσης ηθοποιού Δήμητρας Σερεμέτη (1933-) και αδερφός του Νίκου Παπαχρήστου. Έπαιζε συνήθως ρόλους στρατιωτικού, αστυνομικού κλπ.
Κηδεύτηκε στον Κόκκινο Μύλο. Δεν είχε παιδιά. Είχε επίσης πολύ μεγάλη συλλογή από στρατιωτικές κι αστυνομικές στολές, τις οποίες χρησιμοποιούσε στις ταινίες που έπαιζε.
ΒΑΣΟΣ ΑΔΡΙΑΝΟΣ
Εμφανίστηκε σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες των δεκαετιών του ' 70 και του ' 80. Από το 1974 ως το 1981 έπαιξε στην επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά "Μεθοριακός Σταθμός", στο ρόλο του καινοτόμου γεωπόνου με το όνομα Αλέξης. Το 1982 έπαιξε στην θεατρική παράσταση Ένα σκιουράκι στη σουίτα μου.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ο ηθοποιός υπέφερε από κατάθλιψη λόγω προβλημάτων υγείας, που είχαν αποτέλεσμα την αδυναμία του να εργαστεί.
Στις 21 Δεκεμβρίου 1999 σκοτώθηκε έπειτα από πτώση από τη βεράντα του τρίτου ορόφου της πολυκατοικίας που διέμενε, στην Κηφησιά.
ΒΑΣΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ
Εκτοτε έπαιξε σε παραστάσεις που κάλυπταν όλο το φάσμα του ρεπερτορίου από αρχαίο δράμα και Σαίξπηρ έως Καμί, Κοκτό και Πιραντέλο κι από ελληνικό έργο και Φεϊντό έως Μπρεχτ, Τσέχοφ και Αρμπούζοφ.
Στις σχεδόν τέσσερις δεκαετίες που υπηρέτησε το σανίδι ως ηθοποιός συνεργάστηκε με όλους τους θιάσους της εποχής του και με καλλιτέχνες όπως ο Δ. Χορν, ο Δ. Μυράτ, ο Αλ. Αλεξανδράκης, ο Δ. Παπαμιχαήλ, ο Γ. Φέρτης, η Ξ. Καλογεροπούλου, ο Στ. Ληναίος και η Ελ. Φωτίου.
Εξαιρετικά δημιουργική υπήρξε η περίοδος που συνεργάστηκε με το «Θέατρο Τέχνης» (1977-1993), όπου συμμετείχε σε ιστορικές παραγωγές των Επιδαυρίων («Βάκχες», «Οιδίπους τύραννος», «Ειρήνη», «Ιππής», «Πέρσες») αλλά και σε παραστάσεις όπως «Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού», «Δάφνες και πικροδάφνες», Υβόννη», «Κύκνειο άσμα», «Οι αγρότες πεθαίνουν», «Θεϊκά λόγια», «Φυντανάκι», «Οδυσσέα γύρισε σπίτι».
Δέκα χρόνια νωρίτερα, πάλι με το «Θέατρο Τέχνης», ερμήνευσε τον Ευριπίδη στους «Βατράχους» και τον Εποπα στην ιστορική παράσταση των «Ορνίθων» (1967).
Στον κινηματογράφο έπαιξε σε περίπου 74 ταινίες («Ο θάνατος θα ξανάρθει», «Η αυγή του θριάμβου», «Πάρε το όπλο σου, Θανάση», «Ελευθέριος Βενιζέλος»), ενώ συμμετείχε σε τηλεοπτικές σειρές («Κεκλεισμένων των θυρών», «Εγνατία οδός», «Απόμαχοι», «Στην λάμψη των άστρων», «Κυρία Ντο Ρε Μι») και σε ραδιοφωνικές (θεατρικά έργα, εκπομπές συνέχειας, μεταγλωττίσεις).
Στο Βέλγιο, όπου έδωσε και διαλέξεις για τον Κουν, σκηνοθέτησε πέντε έργα στο εκεί «Ελληνικό Θέατρο Βελγίου». Το τελευταίο (1999) ήταν η κομεντί «Αλίμονο στους νέους» των Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου. Πέρα όμως από τη δραστηριότητά του ως ηθοποιού υπηρέτησε το θέατρο από επιτελικές θέσεις κι είχε συνδικαλιστική δράση. Πέθανε στις 22/08/2008.
ΜΑΙΡΗ ΧΑΛΚΙΑ
Έγινε γνωστή από την συμμετοχή της στην τηλεοπτική σειρά της ΥΕΝΕΔ "Η γειτονιά μας", ενσαρκώνοντας την "Ρέα''.Υπήρξε σύζυγος του ηθοποιού Πάνου Βέλια.
ΚΛΕΩ ΣΚΟΥΛΟΥΔΗ
Πρώτη θεατρική της εμφάνιση στη "Θυσία του Αβραάμ" (Ισαάκ) σε σκην. Μανώλη Σκουλούδη. Πρώτη επαγγελματική εμφάνιση με το θίασο Δ. Μυράτ στην "Υπόθεση Ντρέυφους".
Συνεργάστηκε με το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μ. Κατράκη : "Πατούχας", "Οδύσσεια", "Μαριμπέλ", "Βαθιές είναι οι ρίζες", "Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας", "Βασίλισσα Αμαλία" με τη Νεοελληνική Σκηνή του Σπύρου Ευαγγελάτου : "Φορτουνάτος" (Αυγουστίνα), "Χάσης" το θίασο Αναλυτή - Ρηγόπουλου : "Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι", το θίασο Αυλωνίτη - Βασιλειάδου : "Η γυναικούλα μου", "Νεόπλουτοι", το θίασο Τζένης Καρέζη : "Παιχνίδι γάμου", "Δις διευθυντής", το θίασο Σκουλούδη - Κρεβατά - Μαυρομάτη : "Μιας πεντάρας νιάτα", το θίασο Γ. Γκιωνάκη : "Στραβόξυλο", το θίασο Κωνσταντίνου - Μουστάκα - Παράβα - Ξενίδη - Σκουλούδη : "Ησαΐα χόρευε", το θίασο γυναικών : "Κάτω η φαλλοκρατία", το θίασο Σ. Μουστάκα : "Νύχτα γάμου", το θίασο Γιούλη - Καρακατσάνη: "Τρία ψηλά καπέλα", το θέατρο Κρήτης : "Γύπαρις", το θίασο Σκουλούδη - Μαυρομάτη - Ερήμου : "Μαρία πενταγιώτισσα", το θίασο Κάτιας Δανδουλάκη : "Θυμήσου το Σεπτέμβρη", το θίασο Κ. Καρά : "Σε ποιον ανήκει η ζωή μου" κ.ά.
Έχει λάβει μέρος σε πολλές ταινίες (Ένας ντελικανής κ.ά.).
Τελευταίες εμφανίσεις στις "Εκκλησιάζουσες" στην Επίδαυρο με το Αμφι - Θέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου (1998) και στη "Μαριτάνα" του Ξενόπουλου με τη Θεατρική Σκηνή της Κατερίνας Βασιλάκου (1999).
ΒΙΚΥ ΒΑΝΙΤΑ
Η πρώτη της εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη ήταν το 1968 στην ταινία Θύελλα στο σπίτι των ανέμων και έπαιξε σε πολλές γνωστές ταινίες, ως το 1984. Η τελευταία κινηματογραφική της εμφάνιση ήταν στην ταινία Εδώ είναι Βαλκάνια (1984).
Τη δεκαετία του 1980 παρουσίασε τηλεοπτική εκπομπή με τον ταχυδακτυλουργό Μάικ Λαμάρ. Το 1991 υποδύθηκε την πλούσια και εκκεντρική αφεντικίνα της Κατερίνας Γιουλάκη στην κωμική τηλεοπτική σειρά του Γιάννη Δαλιανίδη'' Το ρετιρέ''.
Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία. Η μητέρα της τη βρήκε νεκρή στο σπίτι της στον Νέο Κόσμο, το Μάρτιο του 2007, σε ηλικία 59 ετών. Ο θάνατός της προήλθε από χρόνια μάχη με τον καρκίνο (στον πνεύμονα).
ΛΟΥΙΖΑ ΠΟΔΗΜΑΤΑ
Γεννημένη στη Ρωσία το 1920, μαθήτρια του Βεάκη και του Ροντήρη, η Λουίζα Ποδηματά, που εξελίχθηκε, με τα χρόνια, σε μια καρατερίστα με χιούμορ.
Ξεκίνησε από τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη, συνεργάστηκε με την Κατερίνα, τους Μανωλίδου - Αρώνη - Χορν, εντάχθηκε, για μια δεκαετία, στη δύναμη του Εθνικού Θεάτρου.
Επαιξε πλάι στους Λαμπέτη - Χορν, Μουσούρη, Κατράκη, Βεργή, Μυράτ, Βουγιουκλάκη, Αλεξανδράκη - Γαληνέα, Δανδουλάκη, Φέρτη - Ντενίση, Καλογεροπούλου και άλλους πολλούς, προσφέροντας το δικό της λιθαράκι στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου.
Ήταν παρούσα, για πολλά χρόνια (από το 1939) στη σκηνή, στην οθόνη και στην τηλεόραση.
Η Λουίζα Ποδηματά πέθανε στις 9 Μαρτίου 2001.
ΜΑΚΗΣ ΔΕΜΙΡΗΣ
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939 και πέθανε στην ίδια πόλη από καρκίνο, στις 14 Οκτωβρίου 1999.
Έγινε γνωστός ενσαρκώνοντας τον καφετζή "Μάκη", στην τηλεοπτική σειρά της ΥΕΝΕΔ "Η γειτονιά μας''.
ΣΠΥΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
Διακρίθηκε σε όλα τα θεατρικά είδη και συνεργάστηκε σχεδόν με όλους τους μεγάλους ηθοποιούς της εποχής του όπως με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την Τζένη Καρέζη, τον Κώστα Καζάκο, την Μελίνα Μερκούρη, τον Νίκο Κούρκουλο, τον Δημήτρη Χορν, την Έλλη Λαμπέτη, τον Μάνο Κατράκη και πολλούς άλλους.
Ήταν παντρεμένος με την επίσης ηθοποιό Μαρία Ζαφειράκη και απέκτησαν ένα γιο.
Πέθανε στις 28 Μαρτίου του 2007. Κηδεύτηκε στις 30 Μαρτίου του 2007 στο νεκροταφείο Αγίας Παρασκευής.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΕΦΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
Η πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή έγινε το 1915. Γράφτηκε στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (Σ.Ε.Η.) λίγους μήνες μετά την ίδρυσή του το 1917.
Ηθοποιός περιοδευόντων κυρίως θιάσων, έπαιξε σε όλα τα είδη του θεάτρου (δράμα, κωμωδία, επιθεώρηση κλπ).
Συγκρότησε επανειλημμένως δικούς του θιάσους και περιόδευσε μαζί με τη σύζυγό του Σοφία Κεφαλοπούλου (1894-19;;) σε ολόκληρη την ελληνική επαρχία.
Το 1920 συμμετείχε σε συνεταιρικό θίασο που έδωσε παραστάσεις στο Λουτράκι. Λίγο αργότερα, το 1924, τον συναντούμε, και πάλι με συνεταιρικό θίασο, του Ηλία Βεργόπουλου.
Ερμήνευσε τον Πρίγκιπα στους "Απάχηδες", τον Μπαρμπα-Αντώνη στο "Φιντανάκι" του Παντελή Χορν, κ.ά.
Το 1928 συνεργάστηκε με τον περιοδεύοντα θίασο του Νικόλαου Κυριακίδη. Προς το τέλος της σταδιοδρομίας του (δεκαετία '60), ερμήνευσε με επιτυχία χαρακτηριστικούς ρόλους διάφορες ταινίες ("Η ωραία του κουρέα κ.ά.).
Υπήρξε και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου Αλληλοβοήθειας των ηθοποιών. Πέθανε το 1987.
ΡΑΛΛΗΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ
Γεννήθηκε το 1902 στην Πάτμο και πέθανε το 1974. Συνεργάστηκε με διάφορους θιάσους, αναλαμβάνοντας χαρακτηριστικούς κωμικούς ρόλους.
Μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1920, έπαιξε μεταξύ άλλων στις οπερέτες και επιθεωρήσεις: «Ορλώφ», «Ένας Κλέφτης στον Παράδεισο», «Σαπουνόφουσκες», «Απ’ την Αλβανία στο Ρίμινι», «Φτωχοδιάβολοι», κ.λπ.
Μετά το 1944 συνεργάστηκε σε μόνιμη βάση με το Θέατρο «Ακροπόλ». Πήρε μέρος και σε γνωστές κινηματογραφικές ταινίες: «Μεθύστακας», «Η θεία απ’ το Σικάγο», «Ο θησαυρός του μακαρίτη», κ.λπ. Άερμαν (Αρμαριώτης) Αντώνιος (1916-1989).
Εμφανίστηκε σε κωμωδίες και επιθεωρήσεις, συνεργαζόμενος με περιοδεύοντες (και μη) θιάσους (Μ. Βροντάκη, Σοφίας Βερώνη-Μ. Θεοφανίδη, κ.ά.).
ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΟΞΑΡΑΣ
Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1935. Ξεκίνησε σαν ηθοποιός, αλλά έκανε καρριέρα σεναριογράφου στην τηλεόραση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΥΡΙΟΣ
Γεννήθηκε το 1914 στην Άνδρο και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Διονύση Δεβάρη, παλιού ηθοποιού του διάσημου σκηνοθέτη Κωνσταντίνου Χριστομάνου.
Εμφανίστηκε στο θέατρο το 1937. Το 1952 πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο με την ταινία του Στέλιου Τατασόπουλου "Μαύρη γη", μαζί με τους Γιώργο Φούντα, Φρόσω Κοκκόλα κ.α.
Συμμετείχε και σε τηλεοπτικές σειρές, όπως στο "Γιάννης και Μαρία" το 1982 και το 2000 στη σειρά "Παππούδες εν δράσει".
Ο Γιάννης Φύριος πέθανε τον Απρίλιο του 2007.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΠΗΣ
Εμφανίστηκε σε ταινίες του Δαλιανίδη και αλήστου μνήμης ρόλοι του είναι ως αφελής γιος του Αλέκου Λειβαδίτη στο «Ο εμίρης και ο κακομοίρης» αλλά και ως σκηνοθέτης που τελικά ξυλοφορτώνεται από το Λάμπρο Κωνσταντάρα στο «Ο τρελός τα έχει 400».
Έλαβε μέρος και σε πολλές βιντεοταινίες της δεκαετίας του '80 λόγω επιβίωσης.
Πέθανε φτωχός,το Μάιο του 1999. Κηδεύτηκε στο Νεκροταφείο της Γλυφάδας με παρουσία πολύ λίγων συναδέλφων του. Είχε μια κόρη, την Πατρίτσια.
ΚΟΥΛΑ ΑΓΑΓΙΩΤΟΥ
Ο ρόλος που την έκανε περισσότερο γνωστή στο ελληνικό κοινό είναι της μητέρας του Βάσου Ανδριανού [ΑΛΕΞΗ] στην σειρά Μεθοριακός Σταθμός 1975-1981 της ΥΕΝΕΔ (σημερινής ΝΕΤ) και στο ρόλο της Σοφίας Σοφιανού στην σειρά Το ρετιρέ, παραγωγής 1990 από το Mega Channel.
Ως μητέρα της Κατερίνας (Κατερίνα Γιουλάκη), κατάφερνε πάντα να δημιουργεί σουρεαλιστικές καταστάσεις συνεπικουρούμενη από την εγγονή της Ειρήνη (Τζόυς Ευείδη).
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα πέρασε στο Κουκάκι ξεχασμένη με τη φροντίδα της ανιψιάς της, Σοφίας Μπούκου. Απέκτησε μια κόρη. Πέθανε το Δεκέμβριο του 2006.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΕΡΜΗΣ
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, μετακόμισε με την οικογένειά του στη Λάρισα.
Διακρίθηκε σε δεύτερους ρόλους σε πολλές ελληνικές ταινίες.
Πέθανε στις 26 Ιανουαρίου του 1999 στη Λάρισα και κηδεύτηκε εκεί.
ΖΩΡΑΣ ΤΣΑΠΕΛΗΣ
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του «Εθνικού Θεάτρου» κι εκεί έκανε και την πρώτη του θεατρική εμφάνιση το 1945 στον «Επιθεωρητή» του Γκόγκολ.
Τον ίδιο χρόνο έγινε και μέλος του Σ.Ε.Η.Εκτοτε συνεργάστηκε με το μουσικό θίασο Σκορδούλη-Κάσση, με το θίασο της Κατερίνας, με αυτόν των Τζ. Καρούσου-Ασπασίας Παπαθανασίου, με το θίασο Λαμπέτη-Παππά-Χορν (1953-55), με το θίασο «Μουσούρη», με το «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο» του Κατράκη και με πολλούς άλλους.
Το 1958 συγκρότησε θίασο με την Ελένη Χατζηαργύρη και τον Τίτο Βανδή και ανέβασαν τη «Μάγδα» του Σούντερμαν.
Το 1966 προσλήφθηκε ως βασικό στέλεχος του Εθνικού Θεάτρου και παρέμεινε εκεί επί σειρά ετών.
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1946 με την ταινία «Αδούλωτοι σκλάβοι» του Βίωνα Παπαμιχάλη.
Εκτοτε είχε σταθερή παρουσία, ερμηνεύοντας χαρακτηριστικούς ρόλους στις ταινίες «Κάλπικη λίρα» του Τζαβέλλα, «Με τη λάμψη στα μάτια» του Π. Γλυκοφρύδη, «Εκείνος κι εκείνη» του Ερρ. Ανδρέου, «Κοντσέρτο για πολυβόλα» του Ντ. Δημόπουλου, «Οταν η πόλις πεθαίνει» του Γ. Δαλιανίδη, «Ορατότης μηδέν» και «Εν ονόματι του Νόμου» του Ν. Φώσκολου κ.ά.Σατανάδες στα σχολεία (1982) ("Βαρώνος").
ΟΡΦΕΑΣ ΖΑΧΟΣ
Ο Ορφέας Ζάχος γεννήθηκε το 1934. Έπαιξε μεταξύ άλλων στην ταινία Καπετάν φάντης μπαστούνι. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1957 και στον κινηματογράφο το 1961.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
Το 1941 μετέσχε σε περιοδεία επιθεωρησιακού θιάσου με πρωταγωνίστρια τη Σωτ. Ιατρίδου. Μετά το 1960, εγκατέλειψε τη σκηνή και έγινε υποβολέας, ενώ παράλληλα έπαιξε σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες.
Πέθανε το 1991.
ΜΑΙΡΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ
Σε μικρή ηλικία εμφανίστηκε σε διάφορες κινηματογραφικές ταινίες έχοντας το ρόλο του παιδιού.
Την περίοδο 1974-1981 έπαιξε στην τηλεοπτική σειρά Λούνα Παρκ του Μίνου Αργυράκη. Παντρεύτηκε τον επίσης ηθοποίο Νίκο Δαδινόπουλο, με τον οποίο είχε συνεργαστεί στο Λούνα Παρκ. Έχει ένα γιο, τον Άλκη, ο οποίος είναι σκηνοθέτης.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΝΤΗΣ
Μεταξύ άλλων, πήρε μέρος σε μουσικά έργα και επιθεωρήσεις, συνεργαζόμενος με γνωστούς πρωταγωνιστές του Χώρου («Το ρομάντσο μιας καμαριέρας», «Ομόνοια πλατς-πλουτς», «Της κακομοίρας», «100.000 δολάρια», «Γελάτε ανένδοτα», «Φωνή λαού». κ.λπ.).
Περιόδευσε και εκτός Ελλάδος (Αυστραλία, ΗΠΑ) με τον Θίασο του Κ. Χατζηχρήστου. Πλούσια είναι και η συμμετοχή του στον Ελλ. Κινηματογράφο. Ήταν θείος της ηθοποιού Νένας Μεντή και του επίσης ηθοποιού Χρήστου Βαλαβανίδη.
Πέθανε στις 27 Νοεμβρίου 1983.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΒΟΥΣΙΑΝΟΣ
Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου στρατεύτηκε και πολέμησε. Στην Κατοχή ήταν οργανωμένος στο ΕΑΜ. Κατά τη διάρκεια των "Δεκεμβριανών" κι όταν η Πολιτοφυλακή του ΕΛΑΣ είχε συλλάβει την μεγάλη ηθοποιό της εποχής Ελένη Παπαδάκη, αυτός το έμαθε τυχαία και την επισκέπτηκε στα κρατητήρια ενώ δεν μπόρεσε να αποτρέψει την εκτέλεσή της.
Μεταπολεμικά μεταπήδησε στο λυρικό θέατρο και διετέλεσε για πολά χρόνια στέλεχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Στον κινηματογράφο ερμήνευσε δεύτερους και τρίτους ρόλους και πάντα το ρόλο του "σκληρού". Το γιγαντιαίο παράστημά του και η επιβλητική του παρουσία είχαν σαν αποτέλεσμα να προκαλεί τον κινηματογραφικό φόβο των πρωταγωνιστών.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΖΙΦΟΣ
Έπαιξε σε δεύτερους ρόλους σε κωμωδίες, όπως στο δράμα Νόμος 4000 του Δαλιανίδη, Θα σε κάνω βασίλισσα (στο ρόλο του χτίστη) και Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα στο ρόλο του σοφέρ.
Το 198 εμφανίστηκε στην ταινία Αλαλούμ με το Χάρρυ Κλυνν. Επίσης, την ίδια περίπου περίοδο πρωταγωνίστησε σε τηλεοπτική διαφήμιση γνωστού γάλακτος, με τον μικρό Μπόμπο. Κηδεύτηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
ΑΛΕΚΟΣ ΖΑΡΤΑΛΟΥΔΗΣ
Το 1965 έγινε μέλος του ΣΕΗ και έπαιξε σε παραστάσεις όπως «Μην πατάτε τη χλόη», «Ο Καραγκιόζης στη Βουλή», «Ο κόσμος της Σούζυ Βονγκ», «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» κ.ά.
Αργότερα μετανάστευσε στις ΗΠΑ, όπου έζησε αρκετά χρόνια. Η τελευταία εμφάνισή του ήταν το 1990 με το θίασο της Αλίκης Γεωργούλη. Επίσης έπαιξε σε ταινίες όπως «Περάστε την 1η του μηνός», «Διπλοπενιές», «Το πιο λαμπρό αστέρι», «Ξύπνα καημένε Περικλή», «Ο άνθρωπος που γύρισε από το πιάτο» κ.ά., και σε σίριαλ όπως «Η γειτονιά μας» και οι «Πάνθεοι».
Πέθανε στις 6 Φεβρουαρίου του 2007.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΙΣΛΑΝΗΣ
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1961 στο έργο "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε" με τον θιάσο του Δημήτρη Μυράτ.
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε το 1962 στην ταινία "Η παγίδα" και συνολικά έπαιξε σε 77 ταινίες.
Πάντα έπαιζε σε δεύτερους ρόλους τον "κακό" τον "μάγκα", τον αρχηγό μιας σπείρας η τον Μανιάτη. Είχε φιλικές σχέσεις με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα με τον οποίο έπαιξε σε διάφορες ταινίες.
Πέθανε πολυ νέος, την Πρωτομαγιά του 1977, σε νοσοκομείο του Βερολίνου στη Γερμανία.
Η κηδεία του έγινε απο το Νεκροταφείο της Καλλιθέας.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
Είχε τιμηθεί με το βραβείο "Κάρολος Κουν" για την ερμηνεία του στο ρόλο του πάστορα Μάντερς στο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλη "Στη Χώρα Ίψεν" που είχε ανέβει στο Ανοιχτό Θέατρο σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη.
Σημαντικοί ήταν επίσης και οι ρόλοι του στο τρελλό της "Δωδεκάτης νύχτας" με τον Ευαγγελάτο στο Εθνικό, στον Φιλέα Φονγκ στο "Γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες" επίσης με τον Ευαγγελάτο, στο "Βυθό" του Γκόργκι, στο "Ματωμένο γάμο" με τους Μινωτή - Παξινού κ.ά.
Εκτός από το θέατρο, έπαιξε και στον ελληνικό κινηματογράφο και μάλιστα στη χρυσή εποχή του, πάντα σε δεύτερους ρόλους, που τον κατέστησαν και περισσότερο γνωστό, όπως στις ταινίες Ο κύριος πτέραρχος, που ως σμηνίτης ακολουθούσε τα παραγγέλματα του Κ. Χατζηχρήστου, Κάτι να καίει, Η Αλίκη στο Ναυτικό, Νύχτα γάμου, Γαμπρός απ΄ το Λονδίνο, Ο ξυπόλητος πρίγκιψ, Ξύπνα Βασίλη, Η Παριζιάνα, Όλγα, αγάπη μου, Τρελοί πολυτελείας, Τρεις κούκλες κι εγώ κ.ά.
Γενικά υπηρέτησε τη θεατρική και κινηματογραφική σκηνή με συνέπεια και ήθος.
Ηταν παντρεμένος και είχε ένα γιο.
Πέθανε, νικημένος από τον καρκίνο στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών σε ηλικία 77 ετών.
ΔΩΡΑ ΣΙΤΖΑΝΗ
Το γλυκό κορίτσι με τα ξανθά μαλλιά έγινε γνωστό στο ευρύ κοινό μέσα από τη συμμετοχή του σε ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες, κατά κύριο λόγο δραματικές.
Ιδιαίτερα δημοφιλής έγινε μέσα από τη συνεργασία της με τον Νίκο Ξανθόπουλο στις ταινίες «Για την τιμή και τον έρωτα» (1969) και «Εσένα μόνο αγαπώ» (1970).
Συμπρωταγωνίστησε επίσης και με άλλους σημαντικούς ηθοποιούς.
Το 1971 στην Κύπρο, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «Διακοπές στην Κύπρο», γνωρίστηκε με τον Μάνο Λοΐζο, με τον οποίο και παντρεύτηκε το 1978.
Η σχέση αυτή στάθηκε καθοριστική για εκείνη, ενώ σιγά σιγά άρχισε να στρέφει το ενδιαφέρον της και στο τραγούδι.
Εγραψε τους στίχους σε κάποια από τα πιο γνωστά τραγούδια του Μάνου, όπως τα «Κι αν είμαι ροκ», «Ελα να με βρεις», «Σε ψάχνω» κ.ά., ενώ ερμήνευσε και η ίδια κάποια κομμάτια.
Η Δώρα Σιτζάνη εργάστηκε και στο θέατρο. Τα πιο δημιουργικά θεατρικά χρόνια ήταν από το 1973 έως το 1976, που συνεργάστηκε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΙΝΑΚΟΣ
Από μικρός εγκαταστάθηκε στον Πειραιά. Μετά το 1946 σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών και φοίτησε παράλληλα στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, ενώ υπήρξε και μαθητής του μεγάλου Δημήτρη Ροντήρη.
Ασχολήθηκε επίσης με την ζωγραφική (κυρίως μελάνια) το έργο του οποίου κρίθηκε "εξπρεσιονιστικό". με καθαρό όμως προσωπικό τόνο.
Υπήρξε επίσης πολύ γνωστός και ως σκιτσογράφος με συνεργασίες σε περιοδικά και άλλα έντυπα. Η επίδοσή του όμως στον κινηματογράφο υπήρξε επιτυχής.
Πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου 1994 και κηδεύτηκε στο νεκροταφείο Αναστάσεως του Πειραιά.
ΝΙΚΗ ΤΣΙΓΚΑΛΟΥ
Τα εφηβικά και τα νεανικά τα πέρασε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί ολοκλήρωσε τις σπουδές της.
Είναι ηθοποιός και ασχολείται με το γράψιμο. Εχει βραβευτεί το 1993 απ' το υπουργείο Πολιτισμού για ένα παιδικό θεατρικό της έργο κι έχει πάρει διακρίσεις και σε άλλα θεατρικά της.
Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί στη «Φιλολογική Πρωτοχρονιά», τη «Νέμεση» και τη «Ραδιοτηλεόραση», καθώς και σχόλιά της στον Τύπο.
Εχει εκδώσει ένα μυθιστόρημά της με τίτλο «Η θηλιά». Το βιβλίο «Με σημαδεμένα χαρτιά» είναι το δεύτερο που ξέδωσε.
